Sonbahar Rengi Şiiri - Şerif Fatih Akkağıt

Sabahın ilk orta yerinde, bermutat bir hüzündür
Göz kapaklarımı kör bıçakla ayıran suskunluğun.
Nefesim, sonbahar rengi bir dağ yamacının üzerinde,
Korkuyla uçan kuşun servi boylu gölgesidir.

Gözlerindeki deniz dibi sessizliği nedendir,
Nedendir bu ellerindeki yılan dokunuşu?
Ve nedendir yarım kalan bir şiirin yorgun ayaklarıyla,
Acılar coğrafyasının başkenti yüreğimde yürüyüşün?

Ne var ki hangi köşeyi dönsem aynı sokak,
Yüreğimde aynı silahın tutukluğu
Oysa ağustos sıcağında bir ikindi vakti
Yağmur olup şakaklarına yağmak isterdim.

Sonbahar rengi bir hasrettir düşlerimde gördüğüm
Sevilmelerim, kış güneşinin sıcaklığıdır.
Umutlarım, kayada filizlenen ağaç gibi
Ve rengi sonbahar.