hazan mevsiminde yıkıcı rüzgarların ardından
yapraklar dökülür alabildiğince viran zemine
kül rengi elenir toprağın üstüne
müşahede ederim sonbaharı çiğ damlalarından
toprak çürür hayat biter, tohumlar ki kül enkazı
pörsümüş çiçekler yeniden neşv-ü nema bulur
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta