Sonbahar Kokardı Yarim

Bu şiir yazıldığında
dışarıda rüzgâr vardı
ve uçuşan çınar yaprakları.
-Üşümek en son rüzgarla alakalıydı-
Alaca karanlık
silik yüzler,
içimde yalnızlık...
Mevsim sonbahar
“daha gonca gülüm”
Mevsim sonbahar
“henüz gonca gülüm”
gelmedin.
Rüzgârın açtığı kapı ardından
yabancıydı yüzler,
gülüşler,
Gözüm kapı kolunda.
kapı kolunda sıcaklığın.
Belli ki gideli çok olmadı
Etrafta kokun.
(hafif sonbahar karışık)
Herkes suskun,
tükenmiş sevgiler,
yoksun!
Ben köşemdeyim
kapıda gözüm
...Ve rüzgar...
... Savruldu aşklar