Sonbahar Kırıntısı Şiiri - Tarık Torun

Bu sonbahar gününde garip bir hissiyatla
Yaşıyorum böylece kaderdeki hayatla
Hayat güzel olsa da içimde bir gariplik
Uçurumlar ötesi kapkaranlık bir diplik
Sonbahar kırıntısı yansıyor gözlerime
Melankoli boyutu deruni sözlerime

Akşamın kızıllığı alevlenip yanıyor
Sulara akseden ışık lav misali akıyor
Kuytu orman köşesi bir ağıt bırakıyor
Uzaklarda bir baykuş bülbül gibi şakıyor
Sonbahar kırıntısı düşüyor yapraklara
Hüzün yürüyüşleri çöküyor sokaklara

Çökmüş hazanın eli solukça benizlere
Dalgalar kabarıyor dönülmüş denizlere
Aradığım son liman körfezlere saklanmış
Güneşin kırıkları sanki suda saklanmış
Sonbahar kırıntısı vuruyor pencereye
Mayhoşluk şarkıları şakıyor hançereye

Yaylalar sisli puslu tarla kuşu telaşta
Şebnemler kuru otta toprağın gözü yaşta
Beklediğim yağmurlar artık geç kalmayacak
Gözlerimin nemiyle çiçekler solmayacak
Sonbahar kırıntısı çarpıyor yamaçlara
Hüzünlü inlemeler düşüyor ağaçlara

22.10.2017