Sonbahar’ın hemen yanı başında yalnızdım

21.10.2003

Sonbahar’ın hemen yanı başında yalnızdım…
bir üflesen havada kaçışan yapraklar gibi
koparılırdım dalımdan.
Üşürdüm bu sonbaharda ben
Eskiden olsa vücudum, bedenim ısınırdı
Destek ve sevgi ile
Ama şimdi…
Hayatımda ilk kez yalnızlığı bu kadar çok hissediyorum
Kalbimin üşüdüğünü
Desteğe ihtiyacı olduğunu…
Kimse görmüyor
Sen bile…
Artık yalnızlığın aşıladığı
Güçsüzlükle ayaklarımın üstünde durmak bir kenara
Emekliyorum…