Eylül soyunur gözlerime
Bir deniz
Kaybolur düşlerimden
Kısalırken gündüz
Uzar mahrem bir anı
Son deminde eylülün
Sonbahardır
Çırçıplak eteklerine birikir
Bir dolu yaprak
Bir kadeh boşalırken ıssızlığıma
Çoğul bir yalnızlık kızarır
Bir titreme düşer gözlerime
Eylül
Hüznü törpülüyor yüreğimde
II.
Doyulmamış bir aşkın pencereleri
Aniden mavileşir
Yeşilde bitmiştir
Çiçek kanatlarınla gel
Gece karanlığa yoğunlaşır
Eylüle hükümlü
Bir sonbahar öyküle
Her şey sonrasız
Unutma! ! !
Yarında sonrasız
Geceler bitimsiz
Şafaktan başla
Doğ güne…
Ankara’94
Mehmet Ali AteşKayıt Tarihi : 17.1.2010 01:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/17/sonbahar-icin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!