Sonbahar Hüznü Şiiri - Battal Kılıç

Bir yaprak düşer dalından solar anılar
Rüzgar eser bağrına gülün tozu kalır
Viran olur sümbüller gülşen sızılar
Solar bahçalar çoğu gider azı kalır

Toprak kokar ıslak ve serin,
Adımlarım ağır düşüm derin
Gökyüzü gri boğuk gözlerin
Gözlerde nem yürekte sızı kalır

Gidenler hep bu mevsimde gider
Güzel yüzler ah sessizce söner
Sonbahar gelir neş’e hüzne döner
Bir mevsim göçer yaprakta izi kalır

Döküldü yapraklar dalllar ahuzar
Gökyüzü katrana bürünür azar azar
Ölüm sessizliği kalbime sızar
Hazan eser güller kurur gizi kalır

Toprak kokusunda yağmur yağar
Gözler buğulu iz bırakır yollar
Düşer yapraklar susar sokaklar
Bir mevsim göçer alında yazı kalır

Yalnızlık çöker akşam serinliğinde
Gün veda eder gölge derinliğinde
Bir hayal daha söner güz günlerinde
Savrulur goncalar dalda tozu kalır