Sonbahar Hüznü Şiiri - Şehri Karakaya

İlk yağmur tanesi düştü
Güzde sarı yaprağa
Geldiğimiz yer bizim
Döneceğiz toprağa.

Yaza veda ederken
Hayat keder ve hüzün
Bilmemki kaç günü var
Geride ömrümüzün.

Şu sonbahar gününde
Gönül yastadır yasta
Mevsim hazan mevsimi
Duygularım hep hasta.

Arzum dürüst yaşamak
Odur en büyük sanat
Nefis bırakmaz beni
İnsanlığıma inat.

Önümüzde mevsim kış
Soğuk günler zor geçer
Güneş fersiz,bol yağış
Çile dertlerim deşer.

Düşün düşün boşuna
Neler gelir başına
Gitmesede hoşuna
Ümitvar olmalıyız.

İnsanız şaşarız biz
Hem yolcuyuz hepimiz
Dünyada güzel bir iz
Bırakıp gitmeliyiz.

Gününüz huzur olsun
Gönlünüz neşe dolsun
Hüzün mazide kalsın
Temenni etmeliyiz.