Sonbahar Hazan Mevsimi Şiiri - Zeynep Ünal

Bugün hava kapali simsiyah ufuklar icim daraliyor...
Bir sonbahar sabahi kapkara entarili bulutlar,
bilmemki hüznümemimi agliyor.
Agaclar yapraklarini dökmüs eteklerine
Yine ciplak yine savunmasiz....
Bahari yesertiyolar icten ice damarlarinda,
yakalanmadan karakisa hazirliksiz....
Yine hüzün yine gam,umuda acilan kapilar,
Kapaniyor yüzüme birer birer.Nafile yorma kendini diyor yüregimde acilar
Gidenler bir daha asla dönmezler....
Kayboldu bakislarim dogdugum sehrin hincahinc dolu,
Ama bir okdarda issiz sokaklarinda,
Yanlizligin hüznü sardi,kederlerle yogrulmus yüregimi
Bos kalabaliklarin arasinda....
Sokaktan gecen insanlara bakiyorum, hepsinde ayri telas,
Ayri hayatlar ayrismis nefesler
Dost bir yüz ariyorum sanki,maziden kalan bir sicak tebessüm,
Bulmakmi? zor! dügüm dügüm bogazimda hevesler.....
Yikik dökük hayatlar,kirik kalpler,kirlenmis vicdanlar,
Ve nefesi ensemde Azrailin simsicak.....
Yasamaksa! yasiyorum keder agacina hüzün ipleriyle bagli
Ve dipsiz karanliklarda ümidim! Günes ha dogdu,ha dogacak......

zeynep Ünal 2