Sonbahar Gibisin Şiiri - Haşim Solak

Sonbahar gibisin yapraklarını dökmüşsün sevda ağaçlarımın
Ümidinle sulanmış bir çiçekti sana olan aşkım
Gözlerin gözümün önünde soldu renginden oldu
Bir sonbahar günü yeşermişti sana aşkım
Yapraklarını döktü bitti kış geldi yüreğime buz kesti içim

Aşkımın yaprakları sararırken sadece izledim
Elimden bir şey gelmedi donmuştu sular aşkımın damarlarında
Önce çatladı sonra parçalandı yüreğimde sana olan sevgim
Sonbaharda kışı yaşadı yüreğim bu çölde

Köklerinin toprağıma sarılışını izledim
Sımsıkı tutunmuştu yüreğime dallanıyordu git gide
En ufak bir ümit bulsa yeşerecekti tekrardan
Yoruldu ama bıkmadı ısrarla sevdi seni ısrarla aradı ümidi

Bir anda buz kesti sonbaharda yüreğim buz gibi soğdu senden
Buz gibi bir sen geçti benden gözümün önünden yüreğimin içinden
Ne kadar soğsamda kolay değil bu aşkı unutmak
İçimde bir ümit bekleyen anılar var umutsuzca umutlanan

Hatıralar ayakta tutmaya çalışıyor aşkımı ama gerçek ortada
Söylüyorum anılara bıraksınlar beni benliğimle bir başıma
Belki bulur beni gelir diyorum ama biliyorum o çok uzakta
Bekliyorum güzelim gelirsin diye ama giderek soğuyorum unutma