Sonbahar Geldi Haticem Şiiri - Halil Aydın

Yavaş, yavaş sonbahar geldi
Hatice’m;
Göçmen kuşlar geçtiler
Gökyüzüne doğru uzanmış
Çamlar üzerinden Hatice’m;
Öncüler dönüyorlar arkalara
Bakıyorlar arkada kalanlarına
Kalanları bekliyorlar onları da
Alıyorlar aralarına
Sen gittin tek başına
Hatice’m,

Bizde göçtük yılar önce;
Gurbet ellere Hatice’m
Öncüler arkalarına bile bakmadılar
Hatice’m; biz mücadele ettik
Hırçın doğa ile tek başımıza, Hatice’m
Arkada kalan anam, bacım
Arayıp buldular öncüleri Hatice’m
Gurbet geldi aklıma, dağılıp, saçılmamız
Sen geldin aklıma; eski günler, hatıralar
Bir bir geçti gözlerimin önünden
Çok duygulandım gözlerim yaşardı

Sonbahar geldi Hatice’m
Gece yağmur sesi geldi çinkolardan
Kalktım baktım evin penceresinden
Her tarafı sis kaplamış Hatice’m
Gökle yer san ki birleşmiş
Öylesine güzel bir manzara Hatice’m,
Sokak lambalarından yayılan ışınlar
Sisler arasından geçerken
Işınlar değişerek uzanmış bulutlar arasına,
Su damları ışığı kırmış
Loş bir ışık uzanmış sisler arasına
Öylesine güzel bir manzaraya doyasıya baktım
Hatice’m sende olsaydın keşke yanımda

Gündüzde devam eti yağmur Hatice’m
Baktım da toprak çok susamış
Sünger gibi emmiş suyu toprak
Sonbahar güzel olur yaylalarda
Hele sende varsan yanımda,
Sonbahar çiçekleri aştı mavi, mavi
Çocukluğunda koşardın kelebek gibi
Çiçeklere; şimdi yine çiçeklerin var,
Renge renk açan çiçeklerin okul bahçelerinde
Sonbahar güzel olur yaylalarda
Ama ayrılıklar olmasa

Yağmurdan sora güzel olur yaylar
Kırmızı bir ışık çıkar dazın arkasından
Kantaronlar, mantarlar fışkırır topraktan
Yayılır toprak kokusu,
Çamların reçine kokusu
Çocukluğunuzdan kalan evlat kokusu gibi
Götürür beni yılar ötesine
Yükseklerde uçuşur yırtıcı kuşlar
Bir güzeldir yaylalar.

(Sizden biri)