Mevsim yine, o eski mevsim;
Yazmışım başı boş heceleri.
Albüm de kalan yırtık resim,
Ve şu soğuk sonbahar geceleri.
Evim yıllar var ki, harabe;
Varlığım, doğuştan yokluğa gebe.
Onlar bir yana, bana en büyük darbe,
Senin gidişin, ve sonbahar geceleri.
Yerler gazel dolu, ağaçlar kuru;
Bir esinti var havada, duru.
Aklıma yer etmiş, o müthiş soru;
Neden, neden sonbahar geceleri...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 09:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!