sonbahar edasında bir rüzgar eser,
yaparakları dökülür ağaçların,
güçlü olanları bir süre kalır dallarda,
ama onlarda dökülür ve toprağa karışır sonunda...
bir hayat verilir insana,
yaşarsın! doya doya..
bazen de doymadan hiç bir şeye:
aşka, mutluluğa, paylaşım(lar) a...
ve sonbahar edasında bir rüzgar eser,
soluksuz kalırsın,
yaşama 'elveda' dersin
ölüme 'merhaba'
aşka.....
Mustafa GürgenKayıt Tarihi : 14.9.2007 13:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir fotoğrafa bakarken....

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!