Sonbahar Düşü Şiiri - Necdet Evliyagil

Alabildiğine
Bir özlem fırtınası,
Sürdürüyor tükenmez savaşını..

Duyabildiğine
Rüzgârların fısıltısı,
Bırakmıyor eski anılarını..

Ezebildiğine
Kuru yaprakların hışırtısı,
Hatırlatıyor Boğaziçi’nin sonbaharlarını..

Koşabildiğine
Yaprak denizinin uzantısı.
Sarıyor yavaşlayan adımlarını..

Tutabildiğine
Yeşili dağanık sarımsı,
Eritiyor avuçlarımızda ılık ışınlarını.

“Londra, Kasım / 78”