Mevsimlerden karnı burnunda gördüm sonbaharı.
Dağlara usulca kar yağıyordu.
Yağmurlu akşamlarda tren garlarına gittim.
Yalnızdım kalabalıklara karıştım peronlarda.
Ölüme yolculuk yapar gibiydim,üşüyordum.
Islık sesiyle irkildim sürgünler yemiştim.
Bir tren sis duman içinde kalkıyordu.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
şiiriniz çok güzel bana geçmişimi anımsattı.yüreğinize sağlı hocam.......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta