Mevsimlerden karnı burnunda gördüm sonbaharı.
Dağlara usulca kar yağıyordu.
Yağmurlu akşamlarda tren garlarına gittim.
Yalnızdım kalabalıklara karıştım peronlarda.
Ölüme yolculuk yapar gibiydim,üşüyordum.
Islık sesiyle irkildim sürgünler yemiştim.
Bir tren sis duman içinde kalkıyordu.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
şiiriniz çok güzel bana geçmişimi anımsattı.yüreğinize sağlı hocam.......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta