Sonbahar Depremi Şiiri - Mehmet Boybeyi

Sonbaharın ilk yağmurunda yakaladım,
boğumundan,
yüreğinin.
Diz çökmek eski moda.
Bir işe yaradım, erkek oldum olalı.

Sonbahar aklına kötü birşey getirmesin.
Dövme dizlerini.
Hüzün berkiştirir sevgiyi.
Sopamın ucunda taşırım.
Komam kışın yere seni.
Korum koynuma,
ekmek çıkınımın içine.

Çözülür dizlerimizin bağı,
bahar gelirse.
Yuvarlanırız otların üzerine,
rengi çıkar üstümüze.

Gelirse bahar,
çekerim koynumdan kavalı,
üflerim ucundan.
Çözerim boğumunu,
yüreğinin.

Sıçrarsın dışarıya.
Kah kelebek,kah,
helikopter böceği olursun.
Kah kendi,kah,
benim etrafımda havalanırsın.

Ne kadar da hafifledik,
şu soğukta,şu elbiselerin içinde.

Böylece bir sonbahar depreminin,
kapattık defterini,
özgeçmişimizden.

Yolun açık olsun.