şu köşe başında vurdular
onlar bir ana ve oğuldular
sadece geçiyordular
bir yaprak düştü o an
oysa sonbahar değildi zaman
ağladığını görüyordu küçüğünün
elini gezdirdi yüzünde gülünün
mecali kalmadı indi cansız eli
ve tükendi umut kelimeleri
çünkü vurulmuştu kanıyordu bedeni
az ilerde bir yaprak daha düştü
oysa sonbahar değildi zaman
başını kaldırdı seyreden o an
ama sadece seyreden adam
gördü ama bakmadı bir daha
çünkü,
yaprak kalmamıştı ağaçta
Kayıt Tarihi : 27.8.2006 01:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
biraz önce bir arkadaşın tavsiyesiyle girdiğim sitede gördüklerimin tercümesidir ne yazıkkı bu.... ah lübnan ah ırak ah kardeşlerimiz www.sonyaprak.com

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!