Biliyorum, biliyorum artık geç oluyor
Ama senden de ümit kesilmez
Sonuçta artık sonbaharda bile kar yağıyor
Ne bir tutam acı kaldı gönlümde
Ne de seni hatırlatacak bir anı
Bekliyorum seni yıldızların altında
Bir vapur iskelesinde seni bekliyorum
Ne gelen var ne geçen
Bir martı sesleri kafamda yankı yapıyor
Bir ruh, bedeni bu kadar beklerken
Bir mahkûm özgürlüğü bu kadar özler mi?
Bense her gördüğüm şeye anlam katıyorum
Kahve gözlerinde, bir kendimi görsem
Ben bu evin kolonuyum
En azından gelip evi boyasan
Seni üzüp kırdığım girişimlerim oldu;
Affet veya bağışla demekten sıkıldım
Bir gün gelip halimi sorsan çok mu olur?
Kayıt Tarihi : 21.5.2025 17:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!