Sonbahar da Geçecek

SONBAHAR DA GEÇECEK

Bütün esrarı boşluğun
Gönlümüzde eylenir.

Bir gizli sözdür keder
En çok gözlerden okunur
Ruh kayıtsız kalamaz
Yolculuk fikrine
Ten ölümden ürker

Bir ölü sapsarı ve upuzundur
Hayatın karşısında
Üzerinde sessizlik beyaz bir örtü
Hani dillerden dökülen o güzel sözler.

Akşam olunca tenhada
Her şey bizden uzaklaşır
Eşyadır bizi ilk terk eden
Aslında bir kelebeğin kısacık ömrüdür
Zamansızca biten.

Bir an bile tereddüt etmemeli
Ağaçlar oysa her zaman ayaktadır
Üzmek için bizleri.

Gönülde sabır ve tahammülsüzlük
Daima savaştadır
Yalan söyler dilim
Ben en çok kendime acırım.

Zaman karanlık her sözü aydınlatır
Yolunu kaybetmez insanoğlu
Eğer severse
Gecenin sihirli sesidir bizi çağıran.

Gözlerimin içinde
Işığa gülümseyen bembeyaz inciler gizli
Beklemeli der daima, beklemeli.

Vakti gelince sabah
Kırmızı yeleli bir ata biner
Uçup gider
İçi nur, dışı nur bir ufka doğru.
Rüyadan ayrılmışlığın
Matemi vardır yeryüzünde
Bir sürgün yeridir âlem
Başı sevdalı her ruha.

Rüzgar eser, sular savrulur
Oysa bilinir ki can ölümsüzdür.