savrulup gidiyoruz işte
dallarımızdan koparak
senle aynı sonbaharda
rüzgarımızıda ardımıza alarak
birbirimize uzak topraklara düşüyoruz
serince usulca habersizce
kurumaya yüz tutmuş her yanımız
uzun hüzünlü bir şarkı gibi dudaklarımda
yorulmadan dillendirecegim seni
tüm izlerin silinse bile yagmurla
bir akşamüstü susacagım gözlerinde yine
beni sevdigini seni sevdigimi bilerek
seni düşünerek bu kez seni düşünerek
bir akşamüstü dönecegim karanlıgıma
kendi iklimime kendi sıcaklıgına ruhumun..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta