Sonbahar Çocuğuyum Şiiri - Şuayip Reşadoğlu

Sonbahar benim mevsimim;
Cekinme yaklas;
FIRTINADAN korkacak degilim;
KASIRGA bana; sarmas,dolas…..
Once, usulca bulutlara CIKALIM;
Sonra,Ister yagmur ol;
Istersen dolu veya kar;
KULAGIMA FISILDA herseyi;
Korkma; hepsi yuregime akar…
Sonbahar cocuguyum; dedim ya;
Sert ruzgarlar kardesim;
Esip gurledigime bakma,sokul;
SIMSICAKTIR nefesim …
Kar FIRTINA eser DISARIDA;
Yuregim YANGIN yeri;
Herkes dugun, bayram yapsa;
Ben goguslerim huzunleri…
Sonbahar cocuguyum,dedim ya;
Rahmetli anam ,ekimde dogurmus;
Yaprak SARISI kundaklara SARIP;
Ninni diye,AGITLARLA yogurmus…
Solgun yuzume bakma;
Buna ALISKIN yuregim,
Sonbahar cocuguyum,dedim ya;
Bir HAZAN,bir huzun,
Bir de gurbet,butun bildigim…

8.10.2013