Sonbahar Bahane Şiiri - Evrim Evrensel

Sıkılırsa ağaçtan, bıkarsa yaprak.
Sonbahar bahane, kopar da düşer
Bıkmışsa dağlardan yılmışsa toprak,
Zelzele bahane, akar da düşer.

Maviden usanmış, gezinen bulut,
İnerki altara, sırlanır umut,
Damlaya dönüşür düşmesi komut
Yağmur,don, bahane.koşar da düşer.

Bıksa can bedenden durmaz saniye,
Dinlemez kimseyi, o ne, bu niye,
Evrim Evrensel der çekme sineye
Ölmek bahane, ten toprağa düşer.