Sonbahar hüzün kokar, ayrılıktır...
Dal ayrılır cok sevdigi yapragından.
Agac kalır tek başına ben gibi, sevdasından uzak.
Ruzgarlarla inler, acıtır icini özlem...
Kavuşacagı gün icin, yıkılmadan ayakta bekler...
Sevdasının sıcaklıgını hayal eder, onun onu saracagı günü dört gözle bekler...
İlk baharda aşik olur yeniden, onu saran yapragına...
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta