*Sonbahar aylarına, gül etme beni GÜZEL...

Şu gönlümün baharı, yeşeren bağı sensin
Sonbahar aylarına, gül etme beni güzel
Ekmeğimin katığı, reçeli, yağı sensin
Meyvesiz ağaçlara, dal etme beni güzel

Usandım dolaşmaktan adım adım cihanı
Aradım gönlüme eş bir gönül cananı
Sessiz ve dingin yaşamak isterken her anı
Çağlayan ırmaklara, kol etme beni güzel

Canımın yangınını körükledim de durdum,
Harlandıkça bedenim em* diye senle sardım,
Bu gönül ocağında bir sen bir de ben vardım.
Aşkının ateşinde, kül etme beni güzel

Kıskanıyorsa seni, mazur gör gözde yaşı
Bu yürekte yeri özel ruhumun tatlı aşı
Onun için bitmedi hiç bu yüreğin savaşı
Fırtınalı denizde, sal etme beni güzel

Hülyası zayi, kâbusla dolu her bir düşüm,
Senden sonra dinmedi gözlerimde ki yaşım,
Bu hasret yelini savuramaz körpe başım,
Gurbet güzergâhına, yol etme beni güzel

Yıllar yılı aradım, bulamadım dengini
Nice çiçeğe baktım,çözemedim rengini
Sana yazdığım türkünün bozma ahengini
Perdesi bozuk saza, tel etme beni güzel

Gurbeti'yim söylerim esirgemem sözümü
Cananını candan sevmeyen bilmez özünü
Sevdamın hatrına bana bir kez göster yüzünü
Elemli bin bir derde, fol etme beni güzel