Sonbahar geldi istanbula
Sessizce çatlayan toprağın kokusu
Issız,karanlık,soğuk sokaklar
Akşamlarımı zehreden hüzün
Hasretimin kabus dolu uykusu
Renklerinden sıyrılıp
Başıma intihar gibi düşen yapraklar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Buram buram sevda kokan bir eser.
İmgelerin raksı mükemel.
Duygulu, ilmik ilmik işlenmiş hüzün.
Keyifle ve duyarak okudum.
Kalemin dert görmesin üstadım. (10+Ant.)
Sevgilerimle...
Nafi ÇELİK
Ne güzel anlatım. İntihar eder gibi düşen yapraklar, yürekteki yıldırımlar, yalnızlık pompalayan yağmurlar, düşlerdeki fırtınalar, her gece, hem de sabaha kadar. Nefis... İnşallah gelir bahara kadar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta