Sonbahar geldi istanbula
Sessizce çatlayan toprağın kokusu
Issız,karanlık,soğuk sokaklar
Akşamlarımı zehreden hüzün
Hasretimin kabus dolu uykusu
Renklerinden sıyrılıp
Başıma intihar gibi düşen yapraklar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
