Sonbahar Akşamı Şiiri - Ramazan Akbaba

O gidiyor arkasına bakmadan
Bir elveda deyip
İki damla gözyaşı akıtmadan
Hiçbirşey olmamış gibi gidiyor

Giderken arkasından sadece baktım
Geçmiş anıları aklıma kattım
Biz böylemi sevdik diye bir çıglık attım
Arkasından onu hala sevdigimi iki kelimeyle anlattım

Şimdi onsuz kaldıgımı nasıl anlatmalıyım kalbimi
Beni terkettigini,birdaha göremeyecegimi
Gözlerine bakıp seni seviyorum diyemeyecegimi
Yagmur altında,ıssız sokaklarda el ele gezemiyecegimizi nasıl anlatmalıyım

Şimdi yüregim bir sonbahar akşamında
Acımasız rüzgarların etkisi altında
Teker teker dökülüyor yapraklarım baksana
Bende solacagım bir gül misali bu sonbahar akşamında

Bilmem nasıl anlatmalıyım şimdi çektiklerimi
Kalbimi tutamıyorum bedenimde
Benim degil sanki o başka ellerde
Şimdi nasıl yaşarım kalpsiz,kalpte sensiz

Bak döküldü yapraklarım üşüyorum şimdi sensiz
Kimler sarsın beni bu yaban ellerde
Kimler başımı okşayıp koysun bagrına
Uyarmı seninle geçirdigimiz sonbahar akşamlarına

Ama biliyorum dönmeyeceksin tekrar bana
Mezara gömdük aşkımızı gözyaşlarıyla
Geçen gittim gül yetişmiş o toprakta
Ama biryanı solmuş acılar altında

Sende aglıyormusun bu ıssız akşamlarda
Kuş seslerinin bitip,kurt seslerinin başladıgı zamanlarda
Şöyle dönüpte bakıyorum arkama
Ne günler geçirmişiz biz bu yalan dünyada

Hangi gülü alsam soluyor ellerimde
Geçen birgül gördüm,haykırıyor en güzel benim diye
Onu alıp sana koşmak istedim ellerimle
Seni görsünde utansın kim güzelmiş diye

Biliyormusun gel desen dagları deler yine gelirim sana
Sensiz geçen günler inan haram bana
Bu dünyada mutluluk yok bana,kısmet öteki dünyaya
Sözüm sana degil,seni benden alan kahpe kadere