Sonbahar ağlayacaktı
Atatürk bulvarında öksüz bir sonbahardı
Yoksul ağaçlar çıplak bedenleriyle üşüyordu
Yaprak döküyorlardı…
Burnumu İnciraltı’nda şaraba sokmuştum
Kazablanka’ya gidecektim
Sicilya’da bir İtalyan barında duraklayacaktım
Takvimlerde mevsim sonbahar diyecek
Ben senden kaçacaktım
Kesik birer kol gibi ayrı düşecektik birbirimizden
Ben; sonbahardan bir satır yazacaktım
Bir satır yalnızlıktan
İki satır gözlerinden
Bir satır adından yazacaktım
Seni bana anımsatanların
Çenesini kıracaktım
Beni tutup kavgayı ayıracaklardı
Ben kaçacaktım
Ardımda dilini bilmediğin
Bekçiler düdüklerini çalacaktı
Aranıyordum, yanına gelemeyecektim
Atatürk bulvarında bir sonbahar ağlayacaktı
Ben duramayacaktım
İhbar telefonlarına aldırmadan
Sonbaharını süpürmek için gelecektim
Beni vuracaklardı Atatürk bulvarında
Bornova’ya götüreceklerdi
Kimliğimi tespit edemeyeceklerdi
Seni kolundan tutup getireceklerdi
Beni görünce buz kesecektin
Benim gözlüklerimin camları çatlayacaktı buğundan…
Sen gözlerinde sonbahar olup ağlayacaktın
Beni vuracaklardı Atatürk bulvarında
Sonbahar ağlayacaktı…
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 17:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kesik birer kol gibi ayrı düşecektik birbirimizden
Ben; sonbahardan bir satır yazacaktım
Bir satır yalnızlıktan
İki satır gözlerinden
Bir satır adından yazacaktım
Tebrikler, güzel bir şiir
TÜM YORUMLAR (1)