Sonbaharın meltemiyle çatırdıyor kızıl yapraklar,
açıyorum kulaklarımı ve ufak melodilerini dinliyorum.
O kadar sessiz ki sanki dünyada kimse kalmamış gibi
sadece ben ve bana eşlik eden rüzgarlar.
Yalnızlığa alışıyor gibiyim
bazen nankör bir sevgiliye benzese de...
kendimi affetmeyi seviyorum.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta