Sonbahar Şiiri - Berk Şentürk

Sonbaharın meltemiyle çatırdıyor kızıl yapraklar,
açıyorum kulaklarımı ve ufak melodilerini dinliyorum.
O kadar sessiz ki sanki dünyada kimse kalmamış gibi
sadece ben ve bana eşlik eden rüzgarlar.
Yalnızlığa alışıyor gibiyim
bazen nankör bir sevgiliye benzese de...
kendimi affetmeyi seviyorum.
Sahip olunabilecek en nadir fedakarlıklardan birisidir,
tıpkı tanrının da yaptığını söyledikleri gibi
insanın kendini affetmesi.
Biliyorum, kötü hissediyorsun
ve hayır her şey düzelecek diye seni kandırmayacağım.
Ama bil ki bu anı sevmelisin, ne kadar kötü olursa olsun.
Ve kim bilir, belki her şey istediğin gibi olur...
Sen üzülme ey güzel insan,
ben sana dua ederim.