Yeşil giysili dünyâ sarıyı seçer güzün
Gece yavaş yavaş önüne geçer gündüzün
Esen serin rüzgârlar dallarda ağıt söyler
Yaprak hışırtıları yayar etrâfa hüzün
Ziynetinden sıyrılır her ağaç yetim gibi
Kayıp düşen her damla gözyaşıdır öksüzün
Geçmiş nice yazların anıları teselli
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
