Sonbahar Şiiri - İdris Sefil

Bir sonbahar daha akıp gidiyor işte,
Yaşamdan bir mevsim,
Bir sarı yaprak,
Dalından kopup düşüyor toprağa,
Sensiz bir eylül akşamında.

İçerisi sıcak,
İçerisi sessiz,
Sessizliğe dair sesler,
Dalgalanıyor kulaklarımda,
Sensiz bir eylül akşamında.

Ay saklanmış demir parmaklı penceremin ardına,
Görünmüyor tel örgüden ötesi,
Ne sararmış yapraklar,
Ne de esen yeliyle sonbahar,
Sensiz bir eylül akşamında.

Eylül 1999
Adana Cezaevi