Sonbahar Şiiri - Koray Atalay

Durmaz dalda şimdi , gelmişse vakit .
Solgun sarı yaprak , düşer toprağa .
Derman olmaz nakit , ne de bir akit .
Rüzgar verir yönü , düşen yaprağa .

Duman , sise sardı ; dağı , ovası .
Nerde şimdi , göçmen kuşun yuvası ?
Uzar gider gece , ayaz havası .
Kuş yuvadan uçtu , gelen sonbahar .

Rüya gibi geldi , geçiyor bahar .
Sisli puslu hava , dökük yapraklar .
Kışa selam saldı , sarı ayvalar .
Yaprak daldan düştü , gelen sonbahar .

Kızıl Şimşek , kırbaç gibi şakladı .
Ağladı asuman , yerler aklandı .
Kalan sözü vardı , kışa saklandı .
Bulutlar yaş döktü , gelen sonbahar .

Yandım , söndüm , bittim , geçtim özümden .
Od'um yanar yine , kendi közümden .
Kimler kondu , göçtü , yolda önümden ?
Sanki bu sonbahar , gelen son bahar !