Sonbahar Şiiri - Kamal Ataman

Bu gecenin son bulduğu bir yerdeyim,
Gece geçse de mevsim hala benim
Ufacık bir yaprak gibi titrer şu yüreğim
Sırtımda bir sıcağa ihtiyacım var,
Sensiz her mevsim hep sonbahar.

Bir nice acı kaldı bu yalnız ayrılıklarda,
Bir defada sürdü gönlümü çukurlara
Sanmaki yağmur üzerine yağmaz daha
Göğsümde bir ateşe ihtiyacım var,
Sonbahar dahi bir gün sona doğru koşar.

Ağır ağır çıktım tüm bu merdivenleri
Bir ağırlık ki sanki dağlar sırtımda gibi
Hazret beni görünce “Aman!” dedi.
Gözlerimde bir ışığa ihtiyacım var,
Belimden yukarıya esmiyor rüzgar.

Bu gecenin artık son bulduğu yerdeyiz,
Sarılmak yok, yatmak yok, biz bizeyiz
Zaman geçtiğinde artık bize ait değiliz
Sırtımda yoklukla yaşamaya ihtiyaç var
Artık mevsim gelsen dahi hep sonbahar.