Sonbahar Şiiri - Ozan Oğuz

Derin bir karanlık içimi kaplayan
Çok uzaklardan gelip,
İçimdeki derin boşluklara uzanan

Sessizlik bastıran; sesler korkutan
Bilinçsizce esen rüzgarları arkasına alıp
Uzun ve bomboş yolları aşan
Bilinmez bir diyardan gelen
Bilinmeyen bir yalan
Sonbaharın dalları gibi
Sarpa sarıyor içimizi
Kirli özütünü akıtıyor
Ve zehirliyor sevgimizi

Düşen yapraklar boşa olan umutlarımız gibi
Ve düşecek olanlar;
Rüzgarın götüreceği
Ve yerine yağmurun yenisini getireceği

Kışın ortasında
Sonbaharı yaşıyoruz
Yavaş yavaş öldürüyor bizi
Yineleyen zayıf bir kabus.
Kış gelmeyecek gibi
Uzun sürecek:
Diriliş'e dek...
Devam ettirecek
Bitmeyen
Ve süre gelen
İşkenceyi