Sonbahar Şiiri - İsmail Çelik 2

Siz sonbaharı sevmezsiniz efendi
Anılarınız yoktur sizin
Çıplak ayaklı ihtiyarlar geçmez evlerinizin önünden
Gökyüzünü denize bağlayan manzaralarınız vardır
Bir de idealist memurların çöküntüleri.

Siz kapalı havaları sevmezsiniz efendi
Sizin kasvetli dönemleriniz yoktur
İşlem hacmi düşük bir hissedir sizin riskli yaşantınız
Ölüme aldırış etmez, layık görmezsiniz kendinize
Bastığınız toprağın altına girme düşüncesi yoktur dimağlarınızda
"Biz yokluğu da gördük" diye başlar milyon dolarlık hikayeleriniz
Sonra babalarınızın hatalarını eleştirirken sigaralarınızdan politik dumanlar üflersiniz.

Siz yağmuru da sevmezsiniz efendi
Toprak kokusu almaz kapitalist burunlarınız
Ne eylülün romantik yokuşlarında yürürsünüz
Ne ekimin bir çay bardağı sıcaklığında birleşir elleriniz
Gözleriniz, ancak bir şehit cenazesinin protokolünde ıslanır!
İhaleyle satın aldığınız kalplerinize kızlarınızın bile giriş izni yoktur
Ondandır ki sevgiye yer yoktur yüksek bütçeli hayatlarınızda
Bir gün bir yaz akşamında, pamuk eksenli yurdunuzdan kaybolur gider de isminiz
Ne bir ağıt duyulur ardınızdan
Ne de bir Fatiha gelir yüreklerden.
Kaskatı bir ceset ve sonbahar.