Sonbahar Şiiri - Halil Aydın

SONBAHAR
Sonbahar ayrılık zamanıdır
Leylekler biz yaylada iken
Mitinsin üzerinde göründü
Öncüler şenlik tepesine daha ağmadan
Gerisin geri dönüp arkadakilerin
Arkasına geçtiler, dönerek
Şenlik tepesinden geçip
Ne çabuk dazı aşıp
Gözden kayboldular
Bilinmezliklere doğru gittiler

Yapraklar sarardılar
Her ağacın yaprağı ayrı ayrı renkte
Uzaktan bakınca ormandaki
Ağaçların yaprakların rengi
Biri birine karışınca
Doğa renk cümbüşüne döndü
Sonbaharında güzellikleri
Bambaşka doyum olmaz bakmaya
Muhittin Nalbant fotoğraflarını çeker
Bu güzellikleri sabitleştirir.
Gurbette yaşayanlara ulaştırır

Yaprakların yere düşmesi
Yine de hüzünlendirir insanı
Bilmiyorum dallar mı sevdasız
Yaprakla mı vefasız
Yapraklar rüzgârın önünde sürüklenirler
Kim bilir nerelere giderler
Kimi torağa, suya ve havaya karışır
Çürüyüp değişir başka bir canlıda yaşar
HALİL AYDIN (Sizden biri)