Serin sonbahar geceleri gibiydi sevdamız,
Yaprak misali düşüyorduk toprağa.
Onların sessizliği bizim çığlıklarımız,
Bizi görüp anlıyordu doğa.
Usulca yağmurlar damlıyor,
Sevdamız da ıslanıyor yağan yağmurla.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Git gidebildiğin kadar benden,
Ben hep bir adım arkandayım
Bitiş güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta