Sonbahar Şiiri - Hasan Biçici

Durmadan gülü dövüyordu sonbahar.
O hep seni beklediğim gibi bekliyordu rüzgarı.
İsyan biriktirmişti çaresizliğim,
Denizin gökyüzüne isyanı gibi.
Yine kim bilir kaç yaprak dökülecekti,
Gözü yaşlı topraklara.
Hangi yolculuğa çıkacaktı yalnızlığım.
Sarıya boyanmıştı yapraklar.
Saçılmıştı etrafa gülün kokusu,
Suskundu bülbül yağmur altında.
Saçları, kahrolası sarı saçları,
Kapatmıştı denizin maviliğini.
Nedensiz kaç martının kırılmıştı kanadı.
Durmadan gülü dövüyordu sonbahar,
Ve biz,
Özgürlüğe sürmüştük atlarımızı....