Bir sonbahar sabahıydı...
Ağaçlar saçlarını sallardı sessizce,
Ruha işlerdi cezbeden güzelliği.
Konuşunca düşen o sarı yapraklar,
Etrafta dolaşan buruk bir türkü,
Yüreği ısıtan keskin bakışlar,
Hepsi bizi hatırlatırdı.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
