Sonbahar Şiiri - Ali Akın 2

Dökerken ağaçlar,yapraklarını,
Ruhumdan bir şeyler,kopuyor sanki.
Düşerken toprağa,parçalanıyor,
Perişan haline,ağlıyor sanki.

Düşerken yapraklar,bir deli rüzgar,
Her birini bir,köşeye kovalar,
Ayrılınca yaprağından ağaçlar,
Üşümüş soğuktan,titriyor sanki.

Hicranın verdiği,vuslata hasret,
Baharla yeniden,gelecek elbet,
Soğuktan dalar ki,yaşarken şiddet,
Umutla yarını,bekliyor sanki,

1989