Bir gün ansızın düşer sulara sonbahar,
Yıkanır yalnız kuşlar gibi çırpınarak.
Hazin bir musiki olur,düşen yapraklar,
Bütün çılgın sevinçlere karşı çıkarak.
Sararmış yapraklar yerlerde ağlarken,
Hüzünle büyür yeniden yalnızlıklar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta