Sonbahar Şiiri - Ahmet Beltekin

Bir gün ansızın düşer sulara sonbahar,
Yıkanır yalnız kuşlar gibi çırpınarak.
Hazin bir musiki olur,düşen yapraklar,
Bütün çılgın sevinçlere karşı çıkarak.

Sararmış yapraklar yerlerde ağlarken,
Hüzünle büyür yeniden yalnızlıklar.
Umudu başka baharlara yollarken,
Şikayet eder yalnızlıktan yıldızlar.

Gölgelerden ibaret bir hüzün mevsimi,
Gün ışığına hasret düşerken yüreklere,
Kaldıramaz ayrılıklar dolusu sitemi,
Kapatır içini siyahtan başka tüm renklere.

Kararır pamuk beyazı bulutlar birden,
Çıplak dallar üstüne yağmurlar yağar,
Bir ağıt gibi yükselir her şehirden,
Aşk mevsimi olmaktan çıkar sonbahar.