S. Sonbahar Şiiri - Enver Ertürk

Havanın sertleştiği bir ekim gecesi..,
Yapraklar dalından kopmuş uçuşmuş.
Çevrede rüzgârın uğuldayan nefesi,
ısı düşmüş ortam üşüyüp soğumuş.

Ufkumda elâ gözlerin..
Kulağımda özlediğim sözün,
tenimde özlediğim soluğun..,
Dilimde isminin iki hecesi,
içimde mutlu günler hevesi.

Yediveren güller gibisin..... Benzersiz.
Her mevsim taze her mevsim kokulu.
Sanki ceketimin yaka cebine sokulu.
Rengi solmayan dalı dikensiz,
baktığımda ruhumu okşayan..
Tuttuğumda elime batıp kanatmayan,
canımı acıtmayan.

Sağlam kökün yeşil yaprağın,
her tohumu her fideyi.., Fidanı,
bire yüzle ödüllendiren gönül toprağın.
Sensizliğim bunalım sevgisiz..,
Seninle birlikte günlerim dertsiz elemsiz.