Sonbahar Şiiri - Engin Ozan Aykın

Sonbahar...
Ülkemin giydiği en rüküş elbise,
Baktım etrafa, daldım sessizliğe,
Dalından kopan solmuş hayatlar,
Etrafa dağılmış, toplanmayı bekler.
Çöpteki hayalini arayan ihtiyar gördüm,
Yanında tüm varlığı köpeğiyle,
Aynı dili konuşan iki yabancıydık sanki,
Çürümüş vicdanları poşete koyuyordu.
Ansızın mesai arkadaşımı gördüm,
Harçlık alan çocuk misali,
Sevinçten gözleri parlıyordu,
Promosyon yatmıştı çünkü.
Yürümeye başladım,
Kimileri pahalılığı çay bardağına koymuş,
Demlene demlene içiyor,
Kimileri sanal alemin akışında,
Kimileri maçta, kimileri damda.
Hissedemedilersokağın sonundaki kışı,
Haberci edasıyla bağırıyordu rüzgar,
Zor günleri tellallığını yapıyordu.
Sonbahar..Ey rüküş! !
Baharla asacağız seni dolaba,
Baharla yeşerecek hayallerimiz! !
Büyüyecek genç fidanlar,
Ağaç olacaklar,
Haykıracağız dünyaya isyanımızı,
Bizler baharı yaşarken,
Kara kışa çevireceğiz..
Acıları, hüznü, göz yaşlarını.

12.10.2015 - AYDIN