Sonbahar Şiiri - Mustafa Duyar

Sonbahar ayında yaprak dökümü
Yanlarına geldim yar olmak için
Çekemez olanım kendi yükümü
Yanlarında kaldım yar olmak için

Yüzüm gülmez oldu böyle hayattan
Evim barkım yok oldu indim kattan
Denize açılan kaybolan yattan
Yanlarında kaldım yar olmak için

Çektiğim çileden olmadım pişman
Seven dostlarımız olandır düşman
Hüzünlü ömrüme etmem elaman
Yanlarında kaldım yar olmak için

Kangalliyim derim yar olsan bana
Kurbanın olurum sevdiğim cana
Kavuşan olanım neşeli ana
Yanlarında kaldım yar olmak icin