Sonbahar yaprakları savrulurken yerlere.
Beni bir hüzün kaplar dalarım gökyüzüne.
Yavaş yavaş çökerken akşamın karanlığı.
Hani insan özlüyor evdeki sıcaklığı.
Hafif bir lodos eser vurur yüzüme serin.
Saçlarımı savurur alır götürür benim.
Hatıralar dün gibi hayallerimi süsler.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta