Sonbahar Şiiri - Ayten Özgün

Ben seninle ilkbahar da karşılaşmak
Ve sana ilkbaharda aşık olmak isterdim
Kuşların cıvıl cıvıl oynaştığı dönemde
Ben sonbahar da doğmuşum
Ama İlkbaharı severim nedense
Sonbaharı sevmem yaprak dökümüdür
Sevenleri ayırır alır götürür
Ben bu yüzden sevmem sonbaharı
Ben sana cemrelerin düştüğü dönemlerde rastlamak sterdim
Gelinciklerin güllerin lalelerin ve papatyaların açtığı dönemde
Ne var ki sonbaharda aşık oldum ben sana
Nedendir bilmem güneşi bile bir başkadır ilkbaharın
Hayata küsmüş gönüller bile kıpırdatır
Aşklar ilkbaharda uyanır ilkbaharda yaşanır
İlkbaharda yaşanan aşklar bir başkadır
Seni sonbaharda tanıdım ben
Ve sen sonbaharda gidiyorsun
Beni kaderimle yalnız bırakıp
Yalnızlığa terk ediyorsun
Ben bu yüzden sevemedim sonbaharı
Sen daha gitmeden seni özledim ben
Ayrılığın acısı çöktü yüreğime birden
Yalnızlık korkusu sardı içimi şimdiden
Mevsim sonbahardı
Hafif hafif esiyordu rüzgar
Sokak lambalarının ölgün ışıkları altında
Bir kaç kuru yaprak
Oradan oraya savrulup duruyordu.
Ayaklarıma dolanıverdi birden
Seni sonbaharda tanımıştım ben
Ve sonbaharda aşık olmuştum sana
Ve seni sonbaharda kaybettim
Kuru yaprak misal
Takılıp rüzgarların önüne
Kaybolup gittin birden
İşte ben bu yüzden sevemedim sonbaharı sevemem