Sonbahar Şiiri - Mehmet Fırat

Su çok korkaktır aslında
Ateşi gördüğü yerde
Havalara kaçıyor
Peki ya ateş
Düştüğü yerde bir duman
Ortalıkta yok oluyor
Belki bu yüzden sevmiyorumdur seni

Deniz yırtılmış
Gökyüzü kökünden koparılmış
Belki bulut acı çektiği için ağlıyordur
Belki yağmur dediğimiz şey
Aslında gözyaşıdır
Belki gözyaşını görenler için sudur
Ama döken için bir ateş

Gökyüzünün çığlıkları
Bulutları ağlatıyor
Çiçekte durur mu?
Hemen boynunu büküyor
Ağaçlar ise çırılçıplak
Bir bedende kalıyor
Yağmurun şırıltısı
Kulakları deliyor
Toprak kokusu
Nefesleri kesiyor
Yine sensiz bir sonbahar geliyor