Sonbahar Şiiri - Sinan Erdoğan

Hain düşlerime yenilmez yüreğim
Ağlanacak öyle çok şey var ki
Gülmeye mekan yok sonbahar yaprağıyken
Kuşkularım var içimde arsız
Hislerimi kurcalıyor durmadan
Sebepsiz hüzünleri açarken yüreğim
Fikrime düşer bir çiğ damlası
Komşuluk kolay değil ölümle burun buruna
Zamansız menkanlarda dolaşmak misali
Zorunlu olarak bir köşede küçük umutlar
Beslenmeyi bekler gözlerinden bir bakışla
Uzun yürüşler yapmak istiyorum
Yalnızlığı adım adım sineme yatırıp
Kimsesiz yorgunluklar içimde bir ad bekler
Bi mekan hayatlara inat solgun yüzümden
Renkler neden bu kadar donuk
Bu film bir daha oynanmayacak mı?
Sabah olunca yine aynı yüze bakıp aynada
Yine mutsuzluklar içinde kendimi kandırıp
İnsanlara yalan gülücükler mi göstereceğim
Kim ve neden bu mutsuzluğa sebep
Yoksa bu hayatın ta kendisi mi?